1 december 2018
tekst en foto: Anke de Jong

Elke keer als ik het pakket folders uit de brievenbus vis, neem ik me voor om een nee-ja sticker op de brievenbus te plakken. Geen folders meer, wel huis aan huis kranten. De stapel folders, verpakt in plastic, verdwijnt bij ons namelijk direct in de papierbak (op 1 folder na van een niet nader genoemde winkel) Hoe zonde van al dat papier dat geproduceerd en bedrukt moet worden. Zonde van al die grondstoffen die hiervoor gebruikt worden. En ja, zoals zoveel mensen sus ik mijn geweten met de gedachte dat ik het papier en plastic in ieder geval apart verzamel van het overige afval.

Hetzelfde gaat het met mijn verontwaardiging over etenswaren die ik koop in de supermarkt en die verpakt zijn in een plastic bakje, waar nog een geseald bakje omheen zit en wat daarna nog weer verpakt wordt in een ander stukje plastic. “Belachelijk” roep ik verontwaardigd uit en ik maak een foto met het idee om de supermarkt aan te spreken op deze verspilling van grondstoffen en overproductie van afval. Maar ja, daar blijft het bij, de foto staat nog steeds op mijn telefoon en de supermarkt aanspreken, oh ja, dat moet nog een keer gebeuren.

Gemak dient de mens, ja ik maak me er ook schuldig aan. Want iets niet kopen omdat er (teveel) plastic omheen zit doe ik ook niet, zo radicaal ben ik nou ook weer niet. En er zijn legio redenen te bedenken waarom ik niet met mijn eigen tasje naar de markt kan gaan en waarom ik niet op zoek ga naar een verpakking loze supermarkt. Is die er eigenlijk wel in onze buurt? Ik hoor dat het tijd wordt voor een zoektochtje!

Is het te vermijden al dat plastic? Of zijn we er inmiddels zo aangewend dat we echt niet meer zonder kunnen?

Ik kan me nog goed herinneren dat we, toen ik nog een kind was, met ons pannetje naar de chinees gingen aan de overkant, om daar onze afhaalmaaltijd te bestellen. In die tijd was er nog niet zoveel keuze dus met 1 of 2 pannetjes hadden we een heerlijke maaltijd voor het hele gezin. Nu is er keus uit veel gerechten en wordt elk gerecht apart verpakt in een plastic bakje. het pannetje heeft afgedaan. Ik zie mezelf nu ook niet meer zo snel lopen met een pannetje naar de chinees, maar wil toch wel graag milieubewust bezig zijn. Helemaal als ik de schrikbarende filmpjes en foto’s zie van plastic soep in de oceaan en van dieren die verstrikt zitten in plastic afval. Als we zo doorgaan dan gaat er iets heel erg niet goed.

Sinds we in Zeist plastic afval apart inzamelen schrik ik elke week weer hoeveel plastic we verzamelen. Bewustwording is dus wel een positief gevolg van afval scheiden, althans voor mij. Maar helaas blijft het bij bewustwording en niet bij concrete acties. Het scheiden van afval is soms ook nog wel eens voer voor discussie. Het heeft weinig zin, het is niet goedkoper of beter voor het milieu om het opnieuw te gebruiken etc. etc. Ik heb iemand gekend die heel consequent geen afval wil scheiden omdat het zo lastig is en je dan zoveel bakken voor je deur hebt staan. Of mensen die aangeven dat het hergebruiken van glas, plastic of papier zoveel energie en water kost dat het maar de vraag is of dit beter is voor het milieu.

Ik weet niet wat ik ervan moet denken en sus dus lekker mijn geweten met de gedachte dat ik goed bezig ben met afval scheiden.

Afgelopen week kwam er op Social media 2x een poster van Loesje langs die mij toch wel aan het denken heeft gezet in de richting van iets van een oplossing voor het afval probleem.

De eerste poster was

‘Waarom afval produceren als het toch wordt weggegooid'

en de ander

‘Koopkracht, de kracht om te laten liggen wat je niet nodig hebt'

Ook zag ik een foto van iemand uit Engeland die consequent het plastic afval weer bij zijn supermarkt terugbrengt met een brief erbij waarin hij vraagt om minder plastic verpakkingen te gebruiken. Een goed initiatief!

Hoe minder je koopt, hoe minder afval en hergebruik er nodig is van materialen en hoe minder schadelijke spullen er in de natuur komen. Wat je niet nodig hebt hoef je ook niet te kopen, minder consumeren, klinkt simpel toch? Ik denk dat ik me daar maar eens aan ga houden de komende weken en daarnaast netjes mijn afval blijf scheiden. Hoewel… dan doe ik de winkeliers ook weer tekort want de economie moet ook draaien en winkels in het centrum van Zeist wil ik ook graag behouden. Oh ja, en die supermarkt moet ik ook nog aanschrijven dat ze minder plastic moeten gebruiken….

Poeh, het valt allemaal niet mee voor een milieubewuste maar geweten sussende Zeister burger!