Artikel
In de week tussen kerst en oud & nieuw zit half Nederland aan de radio gekluisterd zit: Radio 2 zendt dan de Top 2000 uit. „Het grootste muziekonderzoek ter wereld”, zei Leo Blokhuis bij de aftrap. Maar hoe stemde Zeist eigenlijk?
tekst: Ronald Camstra
Vanwege de “Maaltijd van Zeist” deden wij een ‘kantinetour’. Zo belandden we op een vrijdagmiddag in de kantine van de Remia in Den Dolder.
tekst: Ronald Camstra, Dick van Ginkel en Gerard van Vliet, foto: Ronald Camstra
Regelmatig klinkt de roep om “citymarketing” van Zeist. “We moeten Zeist beter op de kaart zetten”, klinkt het dan. Maar is het imago van Zeist wel zo slecht?
tekst: Ronald Camstra, foto: Pixabay
Angela woonde in de comfortabele koopwoning. Tot haar scheiding. Nu woont ze met haar twee dochtertjes al ruim twee jaar op Camping de Krakeling.
tekst: Ronald Camstra, foto’s: Ronald Camstra / Angela Friskes
Onlangs bezocht ik zowel de Voedselbank als de Weggeefwinkel in Zeist. Twee parels voor onze gemeente! Hier wordt naastenliefde in de praktijk gebracht.
tekst: Ronald Camstra
Sinds afgelopen voorjaar wonen we in Sterrenberg. Of moet je “op Sterrenberg” zeggen? Langzaam groeit het buurtje uit van een paar straatjes naar een heuse wijk.
tekst en foto’s: Ronald Camstra
Hoe wil jij over tien jaar wonen? Tien jaar is lang. Maar toch is het niet zo’n rare vraag. De gemiddelde wachttijd voor een sociale huurwoning is gestegen tot meer dan tien jaar. Dus als je je nu inschrijft, dan ben je eind 2027 aan de beurt.
tekst: Ronald Camstra, foto: Pixabay
Op een warme nazomerdag zitten twee vrouwen te kletsen op een bankje aan de rand van het pierenbadje naast de flat.
tekst en foto: Ronald Camstra
Column
Hemmo en Tera geven niet direct antwoord om mijn vraag, maar kijken me allebei met een open en gelukzalige glimlach aan. Daarmee weet ik het antwoord al wel.
tekst: Ronald Camstra, foto’s: woongroep Ondertussen
Aan de Verlengde Slotlaan staat een half huis. Nu denk je misschien: een half huis in het Lyceumkwartier is vast nog groter dan menig heel huis elders in Zeist. En dat is ook zo.
tekst: Ronald Camstra, foto: Kees Linnenbank
In 1987 verruilde ik het Maarssense ouderlijk huis voor een kamer van 3 bij 5 op de Warande. Ik ging er laatst weer eens een kijkje nemen. Benieuwd of er veel veranderd was in dertig jaar.
tekst: Ronald Camstra, foto: Pixabay
Op een dag vind ik een verhuisbericht op de deurmat. Nieuwsgierig raap ik hem op. Hij is van m’n nichtje Inge. Goh. Ik wist eigenlijk helemaal niet dat Inge alweer ging verhuizen. Volgens mij woont ze daar pas net een jaar ofzo.
tekst: Ronald Camstra, foto: René van Kasteel
Op de Slotlaan kom ik Cor tegen. Hij herkent me en lacht breeduit. “De kogel is door de kerk, volgende maand verhuizen we, naar een appartement in Zeist-West”. Hij lijkt opgelucht dat het eindelijk gaat gebeuren.
tekst: Ronald Camstra, foto: Pixabay
Column
Vermoeid roert de voorzitter in zijn kopje koffie. Zijn blik glijdt langzaam heen en weer tussen de twee buren voor hem aan tafel. Menen ze dit nou echt?
tekst: Ronald Camstra, foto: Pixabay
Ik liep een ochtend mee met Fouad. Fouad is duidelijk herkenbaar aan zijn jas, met het logo van de woningcorporatie groot op borst en rug. Vroeger heette de functie ‘huismeester’ en veel bewoners noemen hem nog steeds zo. Vindt Fouad niet erg.
tekst: Ronald Camstra
