Onze natuurlijke neiging is om de dingen onder controle te houden en zo grip te krijgen op de onzekerheid. Maar controle is niet altijd mogelijk, hoe graag we dat ook zouden willen.
tekst en beeld: Anke de Jong-Koelé

De corona-crisis heeft al onze plannen in de war geschopt. Al maandenlang waren we bezig met de voorbereidingen voor de grote reis die we zouden maken komende zomer, een reis waar we lang voor hadden gespaard en erg naar uitkeken.
tekst: Anke de Jong, foto: Pixabay

Deze situatie doet iets met mensen merk ik, ook met mij. Angst is een slechte raadgever wordt wel eens gezegd maar tegelijkertijd moet je angst ook serieus nemen. Ik deel graag wat tips met je.
tekst: Anke de Jong-Koelé; foto: Pixabay

Ze vond het een mooie tijd om te stoppen met werken en wilde haar tijd aan andere dingen besteden. Ze was van plan zich in te schrijven bij het Kunstenhuis voor een cursus. Het leven lachte haar toe, tot die ene dag.
tekst: Anke de Jong, foto’s: Pixabay

Elke dag loopt hij zijn rondje door de buurt. Hij is een tachtiger, nog goed ter been, maar wel alleen. Zijn vrouw was 5 jaar geleden gestorven en sindsdien voelt het grote huis waarin hij woont in het Lyceumkwartier zo stil en zonder ziel.
tekst: Anke de Jong; foto: Pixabay

Ik zie hen staan langs de kant van de Slotlaan, tussen alle ouders met opgewonden kinderen die afgekomen zijn op de intocht van Sinterklaas. 
tekst: Anke de Jong, foto’s: Pixabay

Ontroerende verhalen, verdrietige verhalen, verhalen van eenzaamheid of hoop en verhalen van mooie vriendschappen of liefdes. Door een verhaal te vertellen wordt je mens voor een ander.
tekst: Anke de Jong; foto’s: Pixabay

Deze zomer hadden we besloten om niet naar het buitenland op vakantie te gaan, maar in eigen land te gaan kamperen. En de laatste week zelfs op fietsafstand van huis.
tekst en foto’s: Anke de Jong

Elke dag zie ik haar schuifelen. Voorovergebogen, leunend op haar rollator zet ze doelbewust haar voeten één voor één vooruit. Oud is ze niet, ze is pas 67.
tekst: Anke de Jong, foto:Pixabay

Het leek de afgelopen week wel alsof er een wervelwind door het land ging. De aanslag in Utrecht, met kort daarvoor de aanslag in Nieuw Zeeland. Maar ook de verkiezingen deden veel stof opwaaien.
tekst: Anke de Jong; foto’s: Pixabay

Eén van de mensen die ik elke dag tegenkom op mijn wandeling is een oudere man achter een rollator. Hij moet al ergens ver in de tachtig zijn maar weer of geen weer, hij loopt elke dag.
tekst en foto’s: Anke de Jong

Soms denk ik wel eens dat ik uit de prehistorie stam. Ouderwets, traditioneel, een zeurpiet. Ik maak me namelijk druk over van alles en nog wat en ik heb soms sterk het gevoel alsof ik daar de enige in ben.
tekst en foto’s: Anke de Jong

Het oude jaar
Een jaar om
Te vieren
gedicht: Anke de Jong

Gemak dient de mens, ja ik maak me er ook schuldig aan. Want iets niet kopen omdat er (teveel) plastic omheen zit doe ik ook niet, zo radicaal ben ik nou ook weer niet. 
tekst en foto: Anke de Jong

Aangezien ik wel van een potje koken hou, zal ik mijn recept voor de Maaltijd van Zeist geheel in stijl presenteren. Het is een recept voor een flinke hoeveelheid, zo kan iedereen die dat wil mee eten.
tekst en foto: Anke de Jong

Zou een hond ook piekeren? Dat was een vraag die bij me op kwam toen ik keek naar de hond die voor mijn voeten lag te snurken. 
tekst: Anke de Jong, foto: Pixabay

Nog niet zo lang geleden zag ik dat er rondom de school ineens een bord hangt waarop je snelheid geprojecteerd staat. 15 km per uur! Ik heb het eens uitgeprobeerd voor de lol. 
tekst en foto's: Anke de Jong

Jong, oud, ziek, gehandicapt, met of zonder beperking, iedereen moet mee kunnen doen in Zeist. Een haalbaar streven? Nou, daar twijfel ik nog aan.
tekst: Anke de Jong, foto: Mel Boas

Terwijl ik dit schrijf geniet ik van het zonnetje in onze voortuin. Ons straatje is de afgelopen jaren behoorlijk verjongd en al dat jonge grut kwettert er lustig op los.
tekst en foto: Anke de Jong

Onlangs kregen we bericht dat er zes bomen in het begin van onze straat gekapt zouden worden. Die mededeling bezorgde mij direct buikpijn en mijn eerste reactie was ‘waarom deze kaalslag?’ 
tekst: Anke de Jong, foto: Ronald Camstra