Halve zool

1 december 2017
tekst: Eef Könemann; foto’s: MeanderOmnium

Vandaag moet ik vroeger op pad dan gewoonlijk. Meestal begin ik zo rond half negen te rijden, maar vandaag moet ik al om kwart over acht bij de klant zijn, lees ik in het mailtje van gisterenmiddag. Ik slinger op de fiets door het centrum, via de Oude Arnhemseweg naar ‘t Noorderpunt, want daar staan ze, de Belbussen van MeanderOmnium. Ik krijg de route van die ochtend overhandigd en ga met de bus op pad, deze keer zonder bijrijder.

Ruim twee jaar geleden, toen ik kon stoppen met werken en thuis was uitgeschilderd ben ik op zoek gegaan naar een zinvolle invulling van mijn tijd. Via,via kwam ik bij de Vrijwilligerscentrale terecht. Bladerend door hun mappen met allerlei vrijwilligerswerk viel mijn oog op Vrijwillig Chauffeur bij de Belbus van MeanderOmnium. De Belbus is op afspraak beschikbaar voor inwoners van Zeist die niet of met moeite gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer. De Belbus brengt je voor een gering bedrag naar elk gewenst adres in Zeist of omliggende gemeenten. In de praktijk maken vooral ouderen en mensen met een beperking of chronische ziekte gebruik van de bus.

Heel Zeist ligt overhoop en ik moet wat omrijden om het adres van de eerste klant te bereiken. Mevrouw zit in een rolstoel en moet samen met haar dochter naar het Diak in Zeist. De Belbus is ingericht voor rolstoelvervoer en heeft daarvoor aan de achterzijde een hydraulische lift en spanbanden in de vloer om alles goed vast te zetten. Mevrouw vindt het een beetje eng op die lift, daarom ga ik met haar mee omhoog. Ik kan haar geruststellen, de lift kan 400 kilo dragen en zo zwaar zijn we samen gelukkig niet.

Voordat ik aan de slag kon als bestuurder werd ik ingewerkt door collega chauffeurs. Ik werd vertrouwd gemaakt met de administratieve zaken, tanken met de bus, het tasje in de kluis. En maakte mijn eerste rit zonder klanten. Daarna volgde een rijtest door Verkeersschool Van Drie. Dat bleek gelukkig geen probleem maar ik kreeg wel een belangrijke tip mee: laat zien dat je het ziet. Dus nog beter kijken en dat goed zichtbaar laten zijn voor de passagier. Dat wekt vertrouwen. De rijtest wordt overigens elk jaar herhaald, samen met een instructieavond theorie.

Nu moet ik een aantal cliënten van Vitras thuis ophalen en brengen naar de locatie van hun dagbesteding. De meesten van deze senioren hebben een lichte vorm van dementie en vinden bij Vitras, en bij Warande voor de wat zwaardere gevallen, een liefdevolle opvang.

Er zitten al drie mensen in de bus als ik bij een meneer voor de deur sta. Hij woont alleen in een groot huis en krijgt natuurlijk wel thuishulp. Ik bel aan maar er wordt niet open gedaan. Ik hoor wel een hoop gestommel en misschien zelfs gevloek en bel nog een keer. Waarachtig, hij doet open. Hij staat nog op sokken met één schoen in de hand. De veter is eruit. Ik help hem in de schoen en ga op zoek naar de andere. Die staat in de keuken. Nu kunnen we vertrekken.

Onlangs hebben alle 45 chauffeurs en bijrijders van de belbus een cursus gevolgd: Samen Dementie Vriendelijk. Heel belangrijk om de signalen van dementie te kunnen herkennen en GOED (Geruststellen, Oogcontact maken, Even meedenken en Dankjewel zeggen) met dementerenden om te gaan. Heel nuttig, net als de cursus reanimeren van vorig jaar. In elke Belbus zit een AED apparaat en daar moet je natuurlijk wel mee om kunnen gaan.

We komen bij de dagopvang aan en ik help de cliënten uit de bus. En pas dan valt het me op: de zool van de schoen van meneer hangt half los en bungelt naar beneden als hij via de treeplank van de zijdeur uitstapt. Wat een halve zool ben ik geweest zeg, om dat niet te zien!

Voor informatie over de Belbussen van MeanderOmnium kan men iedere ochtend tussen 08.00 en 12.00 uur bellen met de coördinator op 030 69 32 321.