1 december 2016
tekst en foto’s: René Scheffer

Natuurlijk is badminton een sport en wel een serieuze, immers ook een Olympische sport. Veel Nederlanders spelen het op de camping. Uit nieuwsgierigheid ga ik op maandagavond kijken bij de trainingen van badmintonclub ‘t Slot. Inmiddels uitgegroeid tot de grootste badmintonvereniging in Zeist, met op dit moment meer dan 120 leden.

Ik loop binnen bij sporthal De Koppeling. Het valt me op dat het er aanvoelt als vertrouwd. Alles wat ooit nieuw en onwennig is, wordt ooit gewoon en op zijn tijd ook weer oud. De Koppeling is nu drie of vier jaar in gebruik. De bar, het personeel, de route naar boven, de tribune, de vergaderzaaltjes eromheen, het CJG. Je weet niet beter of het oude Hollebloc en de oude Sporthal lijken van een vorige eeuw. Een van de speelsters Ninke Veldhuijsen vertelt me al helemaal aan het nieuwe gewend te zijn. De oude sporthal met die donkere/gezellige bar is al lang vergeten.

Makkelijk is het niet om bij de sporthal, op de eerste verdieping te raken. Er is beneden een vergadering van de afdeling Zeist van de PvdA (waar ik lid van ben). Die begint om 20.00 uur. Bewust ga ik wat later, zodat ze me niet zien.  De barman van MeanderOmnium loopt op me af: “Linksaf meneer, daar zitten ze van de PvdA”. Ik denk vervolgens: “Heb ik dan echt zo’n PvdA voorkomen met mijn blanke 50 plus hoofd en zwart leren jasje?” Dat voorbij zijnde komt een mij bekend PvdA-lid het zaaltje uitstuiven.  “René, je moet hier zijn” zegt het lid. Maar nee, vanavond is het BC ‘t Slot.

Wat is er in de zaal te zien? Het is vandaag training voor wedstrijdspelers en recreanten. Ik tel 33 aanwezigen waarvan 14 vrouw en met een leeftijd die varieert tussen begin 20 en eind 60. Tot mijn verrassing bekenden, waarvan ik niet weet dat ze badminton spelen: mijn buurman die net lid is, een ‘schoolpleinmoeder’.

Hoe gaat het met de competitie? Ik spreek Maaike Angevaren, ze is speelster van het (gemengde) eerste team en er straalt enig fanatisme uit. Ze staan bovenaan in de derde klasse en kunnen promoveren. Is het druk bij de wedstrijden? Meer dan 10 tot 20 man is er niet, veel vrienden en familie, hoor ik.

Is het gezellig binnen de vereniging? Er zijn speciale toernooien zoals Sinterklaastoernooi en man vrouw toernooi. Het merendeel van de nu aanwezigen blijft niet ‘aan de bar hangen’ maar een clubje van 5 tot 8 man doet dat wel, waaronder vaak eerdergenoemde Ninke. Steeds meer mensen komen naar me toe. Een ‘journalist’ is er immers een zeldzaamheid. Ik krijg een indruk van de mensen. Een mooie doorsnee van de bevolking. De man van het dakbedekkingsbedrijf Rob Nicolai, een professor klimatologie, een managementassistente, een amateurschaatser en een dame die net gepromoveerd is in iets moeilijks. Alleen maar nette mensen? Dat ook weer niet helemaal maar het zit er wel tegenaan. Een relaxed gezelschap, waar je niet bang van wordt.

En die jonge dame links achterin de zaal? Dat lijkt wel de trainster. Ik besteed er verder geen aandacht aan. Eenmaal thuis lees ik op de website dat het de eerste training is van de nieuwe trainster Renske Kwakkenbos. Ze is nog jong en speelt na een ‘carrière’ in Denemarken nu in de eredivisie voor BC Amersfoort.

Een sport en biotoop, waar ik me wel thuis zou voelen, denk ik eenmaal thuis. Maar ja met mijn 58 jaar naast het net weer ontdekte hardlopen nog iets nieuws beginnen?

Voor meer informatie: www.bctslot.nl