Column
Ons leven speelt zich voor een groot deel achter de voordeur af. Als er een heropening van een terras in Zeist is zijn we er als de kippen bij en als het twee terrassen blijken dan is de wereld te klein.
tekst: Arend Postma; foto: Kees Linnenbank

Column
Alsof de lente net losgebarsten is bevindt de economie zich in een euforische stemming. Bouwkranen zwenken hoog boven de stad en betonwagens rijden af en aan.
tekst: Arend Postma, foto’s: Kees Linnenbank

Column
Een aantal keren per week ga ik naar het Binnenbos om te schrijven. Het Binnenbos is dé ontmoetingsplek in Kerckebosch en ligt aan Hoog Kanje.
tekst: Arend Postma; foto: Kees Linnenbank

Column
Een aantal weken geleden liep ik op weg naar station Driebergen-Zeist. Omdat daar momenteel aan de weg gewerkt wordt, worden de verkeerslichten niet meer echt serieus genomen. Er heerst een anarchie die alle kanten uit kan met in het ergste geval blikschade met dodelijke afloop.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
Op herdenkingsdag afgelopen 4 mei reed ik met lijn 56 uit Amersfoort busstation Zeist binnen. Het was al laat en het neon van Chinees-Indisch restaurant Lin Fa domineerde als de ‘M’ van een hamburgerketen de nacht.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
Toen mijn broer en ik in 1962 zo’n tien twaalf jaar oud waren, moesten wij voor onze vader - hij had een aannemersbedrijf - geld bij de bank halen. 
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
Het verdwijnen van de Margrietlaan is een trein die rijdt. Een aantal flats is al weg maar de laatsten zullen pas ver ná 2019 onder de slopershamer komen.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
Onlangs was er op de televisie een aflevering van Planet Earth over wilde dieren in de stad. Het verschijnsel - wilde dieren in de stad - heeft mij altijd geïntrigeerd omdat de stad naar mijn idee een stenen jungle is met alleen maar mensen en auto’s.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
Vanaf de Slotlaan loop ik door de Hema naar Belcour. Eenmaal uit de Hema wordt de doorgang een passage en de aanliggende winkels vormen een galerij. Qua allure is deze passage niet te vergelijken met die in Brussel en Den Haag met hun hoge glazen daken, maar het is er wél een.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
Op weg naar de glascontainer aan de Marijkelaan zie ik activiteiten rondom de rotonde aan de Van Stolberglaan en de Oranje Nassaulaan. Las- en constructiebedrijf Dorresteijn is er bezig uit RVS-buizen een constructie op te bouwen die nog niets verraadt. De contouren kunnen alle kanten uit - van bouwsteiger tot verwarde geest. Ondertussen spatten de wijnflessen op de bodem van de glascontainer uit elkaar.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
Het zat er al een tijdje aan te komen: hier gaat voor de toekomst gesloopt worden. Sloopmachines gingen als bloeddorstige dinosauriërs tekeer door zich grommend op de betonnen skeletten te storten; met brandspuiten werden de grote stofwolken naar beneden gehaald.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
We zijn op de fiets op weg naar huis. Het is een fraaie zaterdagavond en nog lang niet donker. Vanaf de Woudenbergseweg komen we op de rotonde. Uit de richting van de Laan van Beek en Royen komen een agent en zijn vrouwelijke collega.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
Zaterdagmiddag. Wij zijn op de Slotlaan en overleggen om nog iets te drinken want het is er wel het weer voor. Ik herinner mij een pas heropend café op de Dahliastraat, dus dat wordt het.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
De Tour de France is alweer een aantal weken geleden en nu galmen de grote namen na in Rio en even later volgt dan nog de Vuelta. Dit jaar was Montauban nog prominent als finishplaats in de Tour aanwezig - voor mij aanleiding om me in de Montaubanstraat te verdiepen.
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

Column
Omdat Singapore nog vers in mijn geheugen ligt, zoek ik een brug naar Zeist. De verschillen tussen Singapore en Zeist zijn groot en dan heb ik het niet over de temperatuur want die is onoverbrugbaar.  
tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank