Verwonderingen in Zeist
We zijn te laat, bij het op slot zetten van de fietsen horen we al die typische jankende hawaiisound. Is het de wind die de klanken van de steelguitar zo vervormd? Maar eenmaal op de tribune in de open lucht blijkt er geen wind.
tekst: Ruud Vermaase
’Wat is jouw beste sportprestatie ooit, Ruud?’’ Zojuist heb ik wat spelers van Phoenix heren 1 toegesproken die na jaren trouwe dienst afscheid nemen. En ik? Op die leeftijd? Toen ik ontdekte dat de mooiste meisjes niet bij het voetbal rondliepen, maar bij het hockey.
tekst: Ruud Vermaase, foto: KNHB/Jimmy Wesel
Zie ik het nou goed? Het altijd zo vriendelijke mannetje bij de winkelwagentjes van de AH heeft mijn vest aan. Althans, het is precies zo’n vest als ik van de winter heb gekocht.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay
“Kijk eens wat ik heb kunnen scoren bij zo’n jongetje op de vrijmarkt vanmorgen.” Uit mijn zak haal ik een metalen legerautootje. Geen echte Dinky of Gorgi, eigenlijk een verschrikkelijk lelijk schaalmodelletje van een Hummer. Maar op zo’n markt moet je met een opdracht lopen, vind ik.
tekst en foto: Ruud Vermaase
Hendrik-Jan blijft verdacht lang stil, neemt een flinke hap uit zijn verse biertje en zegt dat uiteindelijk: “Jij zit er nog echt helemaal in, hé Ruud. Jij kunt nog steeds van die typisch studentikoze opmerkingen maken.” Ik weet niet eens meer wat ik zojuist gezegd heb, toen het zoveelste rondje bier werd neergezet.
tekst: Ruud Vermaase
Iedereen waarschuwt je ervoor: een ontmoeting met je grote idool valt altijd tegen. Zeker als het een jeugdidool is. Ook als je de ontmoeting niet ziet aankomen? Hij is een goede bui, maakt grapjes en geeft zelfs complimenten aan zijn bandleden.
tekst: Ruud Vermaase
Toen ik uit een la van mijn kledingkast een oranje hoofdband pakte, wist ik niet dat ik daarmee mijn in het slob geraakte carrière een enorme wending ging geven. Ik was op zoek naar een masker omdat ze op mijn werk hadden bedacht dat een Bal Masqué wel leuk was als thema voor het eindfeest. Het was een oude oranje bandana, vermoedelijk ooit gekregen tijdens een hockeytoernooi. Niemand zou het erg vinden als ik er twee gaten in knip. Zo gezegd zo gedaan, meer wilde ik mij niet uitsloven voor een bedrijfsfeest. Dat komt niet serieus over.
tekst: Ruud Vermaase
Waarschijnlijk blader ik De Nieuwsbode wat geïnteresseerder door dan de meeste niet-pensionado’s van Zeist. Ik ontdek een artikeltje over een nieuwe Galerie in Zeist in het nummer van begin september. Je moet toch wat met de leegstand in het dorp. Titel van de expositie is Imagine. Dat ene woord trekt een Beatles-adept natuurlijk meteen aan. Tussen de regels door lees ik dat John Lennon exposeert. Ik lees het stukje daarna nog honderd keer. Het staat er echt. John Lennon exposeert en naast hem ook enkele andere (plaatselijke) beeldend kunstenaars.
tekst: Ruud Vermaase
Column
Hij is overmoedig, zo ken ik hem niet. Met een groots gebaar showt hij een kantoortuintje in een foeilelijk gebouw op een nog foeilelijk bedrijventerreintje hier in Zeist. Twee armoedig ogende vrouwen zijn bezig met post sorteren. Achter een bureau bij het raam ontdek ik zijn dochter die ik ken van het hockey. Ik groet haar en ze zwaait met een ontwapende lach terug.
Tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay
Column
Mijn zoon zoekt muziekposters voor op zijn kamer maar op internet slaagt hij niet. Ook in de prachtige platenzaak Concerto in Amsterdam beweert hij niets te kunnen vinden. Stiekem heb ik al een paar keer gesurft op internet om hem te verrassen maar ook ik kan geen fraaie poster vinden van een festival of een bandje waar hij van houdt.
Tekst: Ruud Vermaase
Het zijn van die heerlijke dilemma’s tijdens een diner of borrel. Naast welke bekende Nederlander wil je in een vliegtuig zitten? Als je maar 1 ding mag meenemen naar een onbewoond eiland. Of lijstjes maken natuurlijk. De tien mooiste albums, de tien indrukwekkendste concerten ooit gezien, de tien beste voetballers. Probleem is dat dergelijke keuzes bij mij altijd van mijn bui afhangen. En je leeftijd, er komen tenslotte altijd nog goede voetballers bij, nieuwe albums en mooie concerten. Geen probleem is dat je in je leven nooit voor dergelijke gruwelijke dilemma’s komt te staan. Althans dat dacht ik, want binnenkort zal ik toch met een lijstje aan de slag moeten.
tekst: Ruud Vermaase
Diepongelukkig voel ik mij op dergelijke feesten. Niet dat ik nou zo ingekakt ben, maar dansen en disco is niet zo mijn ding. Zo ook op dit themafeest waar ruim honderd ouderen eens even zonder kinderen helemaal los mogen op de hits van hun jeugd. Daarbovenop doe ik de ontdekking dat ik pakweg 10 jaar ouder ben dan centrale doelgroep van dit feest.
tekst: Ruud Vermaase
Verbaasd staar ik de man over de toonbank aan. “Wat een prachtige zin”, verzucht ik na enige seconden. De winkelier schudt onbegrijpend zijn hoofd en gaat verder met het afhandelen van mijn klacht. Ik sta bij een opticien in de Slotlaan. Na exact drie maanden uitproberen, heb ik het opgegeven. Die peperdure multifocale glazen blijken niets voor mij.
tekst: Ruud Vermaase
Een buitenkansje. De goedkoopste in de ruime keus tweedehandsfietsen: een klassieke zwarte bakkersfiets met dubbele stang, terugtraprem en zo’n trendy rekje op je voorwiel. Mijn keuze was snel gemaakt en trots pedaleer ik ermee naar huis. Maar thuis krijg ik bij mijn vrouw niet de handen op elkaar. Een fiets zonder versnellingen, zonder handremmen. Zij vindt het maar zozo.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Kees Linnenbank
“Lijkt het je niet leuk om in een bandje te spelen?” Hoe vaak is mij dit niet gevraagd, als ik weer eens vooraan sta bij een bandje dat optreedt. En gelijk hebben ze. Maar waar vind ik een stel mannen, met dezelfde muzieksmaak, dezelfde leeftijd, dezelfde humor. Die niet veel slechter spelen dan ik, of wat eigenlijk het probleem is: die niet veel beter zijn dan ik. Lekker één keer in de week ergens in een schuur herrie maken. Want herrie moet het zijn. Hoe ouder, hoe harder. De periode van unplugged is voorbij. De stekkers erin!
tekst: Ruud Vermaase
