leegstand

Het ligt de Zeistenaren voor in de mond: “Er staat zoveel leeg in Zeist, ’t is verschrikkelijk!” Als ik dan door het centrum fiets vallen mij de levenloze gaten van leegstaande winkels natuurlijk ook op. Maar echte leegstand begint pas als je de voor jou belangrijke zaken niet meer kunt kopen. 

tekst: Fons Pennings, foto: Kees Linnenbank 

De permanente informatiestroom die mensen dagelijks verwerken is enorm. Waar ooit Het Journaal en De Krant gezaghebbende bronnen waren, vliegen de berichten je nu om de oren. Het recht om te zeggen wat je vindt, is een groot goed, maar kent ook schaduwzijden. Als het Journaal een bericht brengt, is het waar, of op z’n minst grondig gecheckt en zoveel mogelijk ontdaan van partijdigheid.

tekst: Fons Pennings

Column

Het komt door de geschiedenis en de organische ontwikkeling en structuur van Zeist dat er een plek ontbreekt waar de werelden van Zeist met hun verschillende bewoners bij elkaar komen. Oftewel: er is geen plek die iedereen met iedereen verbindt. 

tekst: Arend Postma, foto: Kees Linnenbank

 

Waarschijnlijk blader ik De Nieuwsbode wat geïnteresseerder door dan de meeste niet-pensionado’s van Zeist. Ik ontdek een artikeltje over een nieuwe Galerie in Zeist in het nummer van begin september. Je moet toch wat met de leegstand in het dorp. Titel van de expositie is Imagine. Dat ene woord trekt een Beatles-adept natuurlijk meteen aan. Tussen de regels door lees ik dat John Lennon exposeert. Ik lees het stukje daarna nog honderd keer. Het staat er echt. John Lennon exposeert en naast hem ook enkele andere (plaatselijke) beeldend kunstenaars.

tekst: Ruud Vermaase