24 mei 2020
tekst en foto’s: Kirsten Vonk

Alles wordt opgeschud. Het is net zoals je je huis gaat opruimen; eerst wordt de chaos nog een beetje groter omdat je alles van z’n plaats haalt.
Als ik ga inzoomen op die chaos, kan ik me bijna niet voorstellen hoe de situatie ooit beter wordt. Maar toch wéét ik dat die chaos omgezet gaat worden in een schoon en opgeruimd huis.

Omdat in deze periode veel van z’n plek wordt gehaald, komt er van alles tevoorschijn. Ik merk bijvoorbeeld bij sommige mensen dat ze zich ineens afvragen of hun baan nog wel ‘vitaal’ en zinvol is. Draagt het bedrijf waar ze voor werken bij aan iets positiefs. En waar kunnen we  eigenlijk van genieten? Is het de reis naar Bali of kunnen we nu het ommetje door het bos dicht bij huis waarderen?

Ik was nieuwsgierig wat deze periode met mensen doet. Waar lopen ze tegenaan als het om werk gaat, met hun eigen ontwikkeling en lukt het hen om deze periode naar hun hand te zetten. Ik vroeg vier Zeistenaren naar hun bevindingen:

Anne (44), marketingfunctie in de onderwijsbranche

“Zo'n 20 jaar doe ik hetzelfde soort werk en dat voer ik uit alsof het topsport is. En al jaren twijfel ik. ‘Is dit het nou?’. Het begint zinloos te voelen en de omgeving past mij steeds minder. Naast mijn werk ben ik veel op pad, ook om maar niet alleen te zijn. En ik loop al een tijdje met onverklaarbare lichamelijke klachten. Iets in mij weet dat er iets moet (en gaat) veranderen. Maar wat dan? En wat moet ik daarvoor doen?

Toen kwam corona en zit ik noodgedwongen thuis. Een geluk bij een ongeluk voor mij. Het lijkt wel alsof ik in een stroomversnelling zit. Alleen zijn is niet zo eng; mijn eeuwige angst hiervoor is niet meer nodig. Ik heb het fijn met mijzelf en de stilte levert genoeg op. Ik begin steeds meer te voelen wat ik prettig vind en wil in plaats van het te bedenken. En dat is leuk! Het geeft mij kracht om dit alleen te doen en te kunnen. En vertrouwen. Ik wandel veel en tijdens deze wandelingen ontstaan regelmatig antwoorden op vragen die ik heb. Ook kan ik, door vanuit huis te werken, beter 'kijken' naar mijn werk.

Thuis zijn in stilte, uit de dagelijkse hectiek en even niets kunnen en moeten, geeft mij ruimte voor mijzelf. Voor het ontdekken van mijn gevoelens en behoeften.”

Magda (53), meditatie- en bewustzijnstrainer

“Na de aankondiging van de intelligente lockdown was ik boos en verdrietig. Niet bang voor het virus, maar bang dat de overheid ons allerlei dingen ging afnemen. Zoals het sluiten van zo’n beetje alle winkels.  Maar juist hierdoor kwam ik wel tot een inzicht. Zo kwam ik er bijvoorbeeld achter wat kleding kopen met me doet. Ik leid mijzelf af als ik iets spannends moet gaan doen. Hiermee compenseer ik het moeilijke gevoel dat ik ervaar. En dat accepteren van mijzelf maakt niet dat ik niets meer koop, maar ik ben me er wel meer van bewust waarom ik het doe.

Naast dit inzicht kwam ook mijn creatieve ondernemersgeest naar boven. Ik merkte dat er behoefte was aan meer rust en bezinning. Dat bracht me op het idee om online meditatielessen aan te bieden ‘van denken naar voelen’. Speciaal voor mensen die angst en onrust in hun hoofd ervaren en niet goed weten hoe je hier mee om moet gaan. In 5 online lessen leren ze wat meditatie precies is, hoe het werkt en hoe je het dagelijks kunt toepassen.

Ik plaatste het aanbod op Facebook met een foto van mij op mijn meditatieplek in mijn tuinhuis. Ik maakte mezelf hiermee zichtbaar, dat vond ik heel spannend. Door de online techniek kunnen mensen meedoen uit alle hoeken van het land. Daar durfde ik eerder niet van te dromen.”

Sandrina (35), hulpverlener voor mensen met psychische kwetsbaarheid

“Naast alle heftige gevolgen die deze Corona-tijd heeft, heb ik de afgelopen weken ook aan mezelf leren toegeven dat het mij veel brengt. Het teruggeworpen worden op mezelf geeft me de ruimte om mezelf beter te leren kennen. Om stil te staan en meer te leren over wie ik ben en wat ik wil. Zo heb ik tijdens de coachsessies ontdekt dat ik een hooggevoelig- en introvert persoon ben. Dit is iets wat ik niet wist en wat ik een erg waardevolle ontdekking vind. Puzzelstukjes vallen op zijn plek. Zo begrijp ik ineens waarom teamvergaderingen zoveel van mij vragen, waarom ik tijd nodig heb om te zeggen wat ik wil zeggen en waarom het mij soms makkelijker afgaat om mezelf schriftelijk uit te drukken. In hoe het komt dat ik sferen en stemmingen van anderen overneem en wat me kan helpen dat te verminderen. Het geeft me de mogelijkheid om opnieuw na te denken over de invulling van mijn leven. Om te ontdekken wat bij me past en mijn leven daarmee opnieuw in te richten. En dat vraagt soms om het maken van keuzes die in eerste instantie best onwennig voelen, maar waarin ik vertrouwen heb dat ze me uiteindelijk veel zullen brengen.”

Miriam (44), begeleidt overbelaste kinderen en hun ouders

“Als gevoelig meisje opgroeien, in een wereld die zo overweldigend is, vast zit in systemen, structuren en patronen, was niet makkelijk. Ik zag en voelde alle pijnen, spiegels en verdriet van de mensen om me heen. Ik leerde al snel om me aan te passen, ik stemde me af op wat de ander nodig had en zette mezelf volledig opzij. Ik zag alles, maar ik werd zelf niet gezien. Dit overlevingsmechanisme trok door tot ver in mijn volwassen leven en dat brak me uiteindelijk op. Ik stond weer op en leerde in die periode dat mijn intuïtie geen last is, maar een gave om anderen te helpen.

Ik zag in mijn omgeving dat veel kinderen niet passen in de huidige systemen. Ze worden niet gezien wie ze werkelijk zijn, terwijl deze kinderen zo iets prachtigs hebben. Zij zijn juist de nieuwe generatie die wereldveranderingen kunnen brengen en ik mag mijn bijdrage leveren om dat zichtbaar te maken.

Voordat het zover is, word ik nu gedwongen om stil te staan. Mezelf in de spiegel te bekijken en alles wat niet voor mij werkt, komt onder een vergrootglas te liggen. Het is tijd om op te ruimen en schoon te maken. Ruimte te creëren voor betere dingen die echt bij mij passen en me te ontdoen van patronen die niet meer werken, zodat ik kan gaan doen waarvoor ik hier ben.”

Mocht je het lastig hebben in deze periode dan hoop ik dat je je met bovenstaande ervaringen gesterkt voelt en dat het je inspireert om je ‘huis’ opnieuw in te richten.

Volgende column: Triage, 'pompen of verzuipen' & raadsleden