Gedicht van de Maand: Gedaan

17 mei 2020
tekst: Hanneke Verbeek; foto: Pixabay

 

aan de rand van het veld

zit ik onder kleineblaadjesbomen

en zie de dieren in de avondzon

hun doen, vooral hun laten

koeien van glanzend roest

liggen zwaar bij elkaar

moe van hun gestage magen

de paarden in adem verstild

 

wie kan het nog

als de dag gedaan is

zitten op de bank

voor het huis,

handen in de schoot

wachten op de nacht

 

als bij een inslapend kind

of stervende ouder

zijn tot het gedaan is

 

                                Hanneke Verbeek

                                Uit: een huis van losse stenen

 

Volgende column: Publieke ruimte en de 'normale' mens

 

Bijdrage: 

Reacties

Mooi...

Beste Hanneke, waarde dichter,

Wat een mooi verstild gedicht. Het doet me denken aan Rutger Kopland die ook de sfeer van het zijn zo mooi schiep.

Mooi, dank je wel

Prachtige verstilling!

Voeg een reactie toe

Plain text

  • HTML tags zijn niet toegestaan.
  • Website-adressen en emailadressen worden automatisch omgezet in een link.
  • Regels en paragrafen breken automatisch af.