Expositie

Stadsdichter Jan-Paul Rosenberg schreef een gedicht voor elk van de vier seizoenen. Ditmaal: de lente. Hij werd tot dit lentegedicht geïnspireerd op een lentetentoonstelling in Slot Zeist (juli 2024).

27 april 2025

tekst: Jan-Paul Rosenberg

Publiek, vergeet het hemelse domein
dat ons verzonnen heeft en doet verdwijnen.
Vergeet de windgracht en ontken de zonnepleinen.
Een veelbelovend licht ziet zich gesaboteerd tot een ravijn
dat als een dogma ons uiteen drijft en doormidden snijdt.

Hier zingt een monochrome weemoed atonaal
een beeldrijm uit de dode hoeken van de taal.
Het schuimt beklonken, driedimensionaal
rond elke blinde tint een kleurenarsenaal
dat zich onzichtbaar waant, vergeet

dus alles wat je zag, ook in je duisterrijke dromen
waar de verdoolde woordenfresco’s spoken, wonderogen
samenkomen in een nieuw verhaal; de levenden en doden
werpen zich aan voeten van de wolken met de laatste woorden
van tot stof geroepen tijd die ons bestaan vertolkt.

Stadsdichter Jan-Paul Rosenberg werd tot dit lentegedicht geïnspireerd op een lentetentoonstelling in Slot Zeist (juli 2024)

foto: Ronald Camstra