Niet lullen maar poetsen

In Zeist is 'de gemeente' de ideale zondebok. Of het nu gaat om het afblazen van het seniorencarnaval, de invoering van betaald parkeren in een paar straten, extra velden voor de KNVB of een scheefliggende stoeptegel – de Zeister mopperaar ziet vooral een complot tégen de burger. Maar wat doet die burger eigenlijk zelf?

tekst: Jurian Vernooij; foto: Christoph Schütz via Pixabay

"Wegwezen met die egoïstische zakkenvullers bij de gemeente! Zal wel weer een hoop eigenbelang €€€€€ meetellen..."

Deze boze reactie verscheen op Facebook onder het bericht dat het seniorencarnaval dit jaar niet doorgaat. De Senioren Evenementen Organisatie kreeg de organisatie niet rond, hetgeen duidelijk in het artikel stond vermeld. Maar ach, waarom zou je gaan lezen als je kennelijk al weet dat 'de gemeente' de schuldige is? Die ambtenaren aan het Rond zitten toch maar een beetje te niksen joh. Zij kunnen wel even een polonaise vormen en de glaasjes advocaat voor die arme ouderen inschenken, toch?

In Zeist is 'de gemeente' de ideale zondebok. Of het nu gaat om het afblazen van het seniorencarnaval, de invoering van betaald parkeren in een paar straten, extra velden voor de KNVB of een scheefliggende stoeptegel – de Zeister mopperaar ziet vooral een complot tégen de burger. De burgemeester, een wethouder, een beleidsmedewerker of de koffiejuf: onder de vlag van 'de gemeente' zijn ze er allemaal op uit om het goede leven in Zeist moedwillig te saboteren. Een wolf in Zeist? Had de gemeente moeten tegenhouden! Geen parkeerplaats? Daar had de gemeente toch best een paar vakken bij kunnen schilderen?

Maar waarom geven we de gemeente Zeist zo graag de schuld? Waarschijnlijk spelen landelijke kwesties, zoals de toeslagenaffaire, een rol. Het wantrouwen in overheidsorganisaties is daardoor flink gevoed. En sociale media werken natuurlijk als deeltjesversneller: Gerda uit Brugakker ziet zwerfvuil liggen en plaatst een foto van een hoopje afval in Facebookgroep Zeist: "Gemeente Zeist laat onze straten verloederen!" En als het Gerda echt menens is begint ze een petitie, die uiteraard gretig wordt ondertekend door vele mensen die helemaal nog nooit in Brugakker zijn geweest. 

Misschien moeten we de beroemde woorden van Kennedy eens vertalen naar onze eigen gemeente: "Vraag niet wat Zeist voor jou kan doen, maar wat jij voor Zeist kunt doen." Want een gemeente, daar maken we allemaal onderdeel van uit. Een beetje eigen verantwoordelijkheid nemen, in plaats van er voetstoots van uit te gaan dat alles perfect georganiseerd is. En wie weet, misschien ontdekt Gerda uit Brugakker dan wel dat een uurtje met een afvalprikker door de wijk wandelen een stuk effectiever is dan een jammerende Facebookpost en een schreeuwende petitie. Het levert haar niet alleen een schone straat op, maar ook een prachtige score op haar stappenteller en bloeddrukmeter.