13 april 2022
tekst: Henny Fokkema; foto: Tim Hill via Pixabay

Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden

zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in z’n kop krijgt

zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud

zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die de sigaret aansteekt

zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem

jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet

en dan die vraag aan een ander stellen.

Remco Campert

 
Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 16 maart verloor de VVD in Zeist twee zetels, bleven GroenLinks, Seyst.nu, CU/SGP, de PvdA en de SP gelijk en won D66 twee zetels en kwam ZeisterBelang met één zetel in de raad. Samenvattend kun je concluderen dat D66 de grote winnaar is en GroenLinks de grootste partij is geworden. 

Tot mijn verbazing las ik de afgelopen week in De Nieuwsbode dat de heer Roland van Benthem, lid van de VVD en burgemeester van Eemnes, de nieuwe informateur is geworden. Informateurs zijn toch meestal afkomstig uit de politieke partij die het grootste is geworden of de meeste winst heeft behaald bij de verkiezingen?

Deze gang van zaken begrijp ik dus niet. Gelukkig komt de dichter Remco Campert me te hulp. Hij dicht: verzet of onbegrip begint met jezelf en de ander een vraag te  stellen en grote woorden als mogelijk kiezersbedrog achterwege laten. Dus:  

• Wat is de reden dat dit in Zeist nu anders gaat?
• Wil de VVD geen afstand doen van haar machtspositie van de afgelopen jaren?
• Willen ze in Zeist ondanks een verschuiving in linkse richting alles bij het oude laten en is dit een omweg hiertoe?   

Juist nu de verkiezingsuitslag het liberale beleid van de afgelopen jaren enigszins afstraft en een lichte voorkeur voor een meer progressief en sociaal beleid laat zien, hoe kun je dan een informateur kiezen uit een partij die net twee zetels verloren heeft en in Zeist de grootste verliezer is?

Ook de politiek in Zeist staat de komende raadsperiode voor grote uitdagingen op het gebied van klimaat en duurzaamheid, wonen, vluchtelingenopvang en gemeentelijke financiën. Als ik de verkiezingsprogramma’s goed heb gelezen zijn de meeste partijen het in grote lijnen met elkaar wel eens over de doelstellingen die bij deze verschillende thema’s behaald moeten worden. De grote vraag voor de gemeenteraad is dus niet “wat” willen we bereiken, maar “hoe” willen we de doelstellingen bereiken.

Het ‘hoe” gaat over de waarden die leidend zijn in de beslissingen. Bij voorbeeld: willen we bij het thema duurzaamheid ons laten leiden door de waarde van solidariteit, zodat bij het bereiken van de duurzaamheidsdoelstellingen in Zeist de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen en de subsidie voor zonnepanelen niet wordt ingezet bij de duurdere koopwoningen? Streven we in Zeist naar kansengelijkheid voor alle schoolgaande kinderen en voorkomen we dat basisscholen een ouderbijdrage kunnen vragen van ruim € 500,-- per leerjaar zodat deze scholen voor kinderen met financieel minderdraagkrachtige ouders onbereikbaar worden? Praktiseren we in Zeist een woonvisie waardoor minder draagkrachtigen niet acht jaar op een sociale huurwoning hoeven te wachten? Realiseren we ons in Zeist dat in armoede leven een volledige dagtaak is waarvoor mensen niets terugkrijgen en niet of nauwelijks aan leven kunnen toekomen?

Ik hoop dat in Zeist niet alles bij het oude blijft, maar dat de stem van de kiezer telt en de gehanteerde waarden die leidend zijn bij de beslissingen rechtdoen aan de verkiezingsuitslag.