20 maart 2022
tekst: René Scheffer

Vrij en blij loop ik woensdagavond de trap op naar het Atrium in FIGI, de Verkiezingsavond. Hoe anders dan de afgelopen keren. Toen was ik ambtenaar en voelde me een “in de wegloper en bitterballengraaier” waarnaar menigeen meewarig keek. Op mijn tellen passen, geen politiek gevoelige dingen zeggen was ook mijn lot als ambtenaar. Nu is alles anders. Weg bij de gemeente en voor de PvdA kandidaat op plek 11. 

De dagen voor 16 maart melden zich bij mij veel “op mij stemmers”. Het thuisfront, twee ex-schoolpleinmoeders, op straat, bij de Gall&Gall, een columnist van het ZeisterMagazine, langs het voetbalveld. Maar vooral op sociale media. Ex-raadslid Paul Smink voert op Twitter onder de hashtag #schefferinderaad actie om mij in de raad te krijgen. Ik wil het niet maar laat hem begaan. Op Twitter heb veel interacties. Op Facebook zeggen al 3 mensen dat ze op mij te hebben gestemd. Ik maak er soms wat ruzie met NDZ mensen, maar was dat achteraf wel handig? Je moet toch samenwerken straks. 

Wat een gezellige drukte in FIGI om 22.30 uur. Dit is al winst na twee gemiste gemeentelijke Nieuwjaarsrecepties. Al snel komt Jantje Paasman (lijstduwer SP) naar me toe. Enthousiast meldt hij dat er best veel mensen op mij gaan stemmen. Hij heeft mijn naam vaak bij anderen genoemd. Hem lijkt het wel leuk, wij samen in de raad. Er gaat toch niet gebeuren wat ik vreesde, met voorkeurstemmen in de raad? Dat is niet de bedoeling. Te veel stress, net nu ik in een stressloze prepensioen-fase zit. Maar de PvdA aan enkele doorslaggevende tientallen (voorkeur) stemmen helpen, dat wilde ik wel. Daarom ook ging ik op sociale media aan de haal met de door Paul Koster voor de fun voor mij gemaakte digitale poster.

Een teller bij een stembureau fluistert me om 23.00 uur toe “Je naam kwam regelmatig voorbij”. Ik haal een glas bier en pak nog eens een bitterbal. Ben ik dan toch een stemmenkanon? Ik loop met de borst vooruit wat naar voren. Stel je voor. PvdA 2 zetels en ik 220 voorkeurstemmen en ongewild in de raad. Maar ook Cynthia Matawli gaat hoog scoren.

Ik denk opeens aan Aat Grinwis van de VVD, die weer op een onverkiesbare plek is gezet. Die straalt echt niet uit dat hij stress heeft van het raadslidmaatschap en is op een geheel andere wijze net zo egomaan als ik. “Hou Aat in de raad” schrijft hij overal. Hij is er niet, maar ik moet later eens bij hem in de leer gaan. En met Jantje Paasman in de raad? Zijn drukte en chaos zullen mijn lichte ADHD laten zien als een oase van vlakte en rust. De PvdA staat om 23.30 uur nog steeds op 2 zetels. Ik pak snel twee bitterballen.

Het is iets na 24.00 uur. De einduitslag! Wat een afknapper. Uiteindelijk heeft de PvdA maar 1 zetel. De 2 was wel heel dichtbij. Wat een treurnis. Ook niets met voorkeurstemmen en ook niet met Jantje en Aat in de raad dus. Een hand en een schouderklopje en dan is het afdruipen. Thuis een glas whisky. Tegen mijn echtgenote zeg ik: “maar ik had echt veel stemmen.” 

Donderdag krijg ik van iemand een appje “Ben je tevreden met je voorkeurstemmen?”. Ik zoek het op: 41. Niet meer? Weer een tegenvaller. Ik denk er over na. Ik leef teveel in een Facebook en Twitter bubbel, maar dat is niet de echte wereld. Uiteindelijk ben ik wel opgelucht, geen 4 jaar stress en gedoe, want dat is de raad. 

Maar dus ook geen interactie met Jantje en Aat. Dat zal ik missen.

Naschrift:
De SP kreeg 1 zetel: geen Jantje Paasman in de raad.
Aat Grinwis is het wederom gelukt. Met voorkeurstemmen in de raad.