Column
Berustend nam hij plaats op een houten bankje op het Busstation van Zeist. Zolang je maar niet te veel van het leven verwacht, viel er met die Corona eigenlijk best te leven. Hij had zich gedurende deze pandemie zeker niet ongelukkig gevoeld.
tekst: Marcel Leenders; foto: Pixabay
Column
Zo nu en dan komt er over de Slotlaan een spookrijder voorbij rijden. Vermoedelijk een automobilist die niet uit Zeist of hier uit de buurt komt, denk ik dan. Zich niet bewust van het feit dat er op de Slotlaan sprake is van éénrichtingsverkeer.
tekst en foto: Marcel Leenders
Column
Wat mij opvalt is dat een mondkapje juist iedereen staat. Ik test mijn nieuwe stelling bij mijn medewandelaars na een licht tochtje door de heerlijke koele bossen van Austerlitz. Verbaasde hoofden draaien zich naar mij toe.
tekst en foto: Ruud Vermaase
Column
Een oud klein mannetje stapt in bij de bushalte van het Diakonessenhuis. Waar alle andere inzittenden stoïcijns naar hun schermpjes blijven kijken en hun tassen naast zich op de stoel hinderlijk laten liggen, maak ik oogcontact en schuif zelfs een beetje verder naar het raam.
tekst en foto: Ruud Vermaase
Column
Hij is één van de zwijgende mensen met wie ik alweer 10 jaar ’s ochtends bij de Jordan-bushalte opstap. Door de jaren heen heb ik hem zien veranderen. Hij begon als een keurige jongen, waarschijnlijk op weg naar zijn eerste baan.
tekst: Ruud Vermaase, foto: Pixabay
Column
Ik hou van lege streekbussen, lege metro’s, lege treinen en lege stations, want dat betekent dat je 7/24 overal kunt komen en geen auto meer nodig hebt.
tekst en foto: Arend Postma
Column
In plaats van linksaf richting Slotlaan zoals ik verwacht had sloegen we voor Belcour rechtsaf richting de Markt. Begrijpelijk, want mijn kennis van het centrum van Zeist was een week niet geüpdatet en dus behoorlijk onbetrouwbaar.
tekst: Arend Postma; foto: Kees Linnenbank
Hoewel ik lijp ben van muziek, beperk ik het luisteren via mijn oortjes tot de middag. Als ik op weg ben naar huis. Zo ook vandaag zit ik in de bus en scrowl op het schermpje van mijn mobiel de albums langs die ik heb gedownload.
tekst en foto: Ruud Vermaase
Hendrik-Jan blijft verdacht lang stil, neemt een flinke hap uit zijn verse biertje en zegt dat uiteindelijk: “Jij zit er nog echt helemaal in, hé Ruud. Jij kunt nog steeds van die typisch studentikoze opmerkingen maken.” Ik weet niet eens meer wat ik zojuist gezegd heb, toen het zoveelste rondje bier werd neergezet.
tekst: Ruud Vermaase
Column
“Lijkt het je niet leuk om in een bandje te spelen?” Hoe vaak is mij dit niet gevraagd, als ik weer eens vooraan sta bij een bandje dat optreedt. En gelijk hebben ze. Maar waar vind ik een stel mannen, met dezelfde muzieksmaak, dezelfde leeftijd, dezelfde humor. Die niet veel slechter spelen dan ik, of wat eigenlijk het probleem is: die niet veel beter zijn dan ik.
tekst: Ruud Vermaase
