Estafette journaal - Bijdrage Warrie Schuurman

1 april 2016
tekst: Warrie Schuurman, foto: Kees Linnenbank

Sinds een jaar of tien, vijftien verschijnen, ook in Zeist, overal paaltjes langs de openbare weg.
Meestal nuttig. Om hinderlijk parkeren te voorkomen, om af te remmen bij een gevaarlijke oversteek. Soms irritant. En daar wil ik iets meer over kwijt. Aan het eind van de herfstvakantie stuitte ik op enkele, vers geplaatste paaltjes in Brugakker. Stevig verankerd reiken ze tot halverwege de dij. Gemaakt van kunststof met een poepkleur, netjes afgewerkt met twee rood-witte biezen voor in het donker. De paaltjes vallen op, omdat ze hinderen.

Deze laatste, nieuwe paaltjes verhogen het risico op een botsing. Niet alleen tegen de paaltjes, maar ook omdat je door die dingen net iets anders met je fiets moet manoeuvreren en daardoor minder makkelijk kan zien of er om de hoek andere fietsers of voetgangers aankomen. Precies op die hoek zit ook nog de deur van een portiek. Vanochtend – dinsdag 22 maart – ging het net goed. Een mevrouw kwam gehaast uit het portiek, juist voordat ik de bocht om kwam met mijn fiets.
Ze hinderen, want ze blokkeren de toegang tot onze binnenstraat waar een twintigtal huizen op uitkomen. Een ambulance, de gemeentereiniging, een leverancier van logge huisraad, werklui met hun apparatuur of een brandweerauto, ze kunnen niet dan met onnodig getob in de straat komen.
De paaltjes hinderen, omdat je nu niet meer met de auto dicht bij de huisdeur kunt komen. Iets wat sporadisch handig is bijvoorbeeld voor en na een vakantie, of als de wasmachine vervangen moet worden.
Veertig jaar ging het goed zonder die paaltjes, waarom moet dat hier en nu anders?
Het heeft er alle schijn van dat er sprake is van het ‘doorslaan’ van regulering. Of zit er, misschien, als instigator, een mensschuwe buurvrouw achter die altijd wel iets vindt om over te mekkeren? Heeft zij al te gemakkelijk gehoor gevonden bij onze plaatselijke overheid?

Wie heeft deze paaltjes verzonnen en laten plaatsen? Het is me teveel gedoe om een buurtcomité op te richten en via een democratische actie van onderop de gemeentelijke bureaucratie te bewegen iets anders te verzinnen. Voor je het weet krijg je steun van Jan Roos & Co. God beware me!

Beste meneer of mevrouw van de gemeente, kom in beweging en haal ze weg.