Door schaarste losgekoppeld van de grond

gingen wij met mond en handel langs de deur;

waar onze wagen langs de wegkant stond

vond de burger ons al gauw inferieur:

zíjn land, zíjn regels – niets was er van ons

dan de wagen en de warmte onderling

op met weerzin toegewezen schrale grond

– niet te lang, men had liever dat je ging…

… de tijd rolt voort met eigen vaart…

Overheden zonnen op een goed gareel,

zoals wij vroeger voor een nukkig paard:

‘t kamp moest groot, of klein en ook formeel.

Na die lange rit hier nu standvastig wonen

op een betegeld plekje zonder modderpoel,

is even wennen – ook aan niet meer mennen

met nog steeds die wielen onder ons gevoel…

                                         Henjo Hekman

                                         Stadsdichter Zeist

                         Voor de hernieuwde wijk Beukbergen,

                          bij het opleverfeest op 10 maart 2018.